Bittertown
In 2008 English record company F2 Records released his solo project CD worldwide. Bittertown: "Scenes from the Box". Sympho pop/rock music written, recorded, mixed, produced by himself.
Tom Janssen: bass, fretless bass, stickbass, keyboards, synthesizers, programming, guitars, vocoder and backing vocals.
featuring:
Elles Jansen on vocals.
Floor Kraaijvanger on vocals.
Erik van Oijen on vocals.
Vincent Bodt on acoustic drums.
Ewout Dercksen on saxophone.
mastered by Henk Kooistra at 9 WEST Mastering.
Drums recorded by Raoul Soentken in Edge Tip Studio Arnhem.
Artwork by Sven Spierings and Marcel te Brake (DiepArnhem.nl).
Review site Progwereld:
Laten we het eens hebben over Tom Janssen. Op zijn solo-cd uit 2004,”The Element Of Surprise” welke tevens zijn debuut is, toont de multi-instrumentalist zich een geweldig muzikant. Bassen dat de man kan en ook laat hij horen voortreffelijk gitaar en toetsen te kunnen spelen. De plaat verkoopt helaas niet bijster. En dat is deels te wijten aan het feit dat Janssen er op drie gedachten hinkt: speel ik symfo, speel ik jazzrock of speel ik pop? Het heeft mij er echter niet van weerhouden een positieve recensie over dat album te schrijven.
Onder de bandnaam Bittertown en met de cd “Scenes From The Box” vervolgt de bassist zijn carrière. Waarom verbaast het me nou niet dat hij dit op fenomenale wijze doet en waarom verbaast het me nou niet dat hij met “Scenes From The Box” zijn voorganger ruim weet te overtreffen?
Op de nieuweling is Janssen dan ook helemaal voor de symfo gegaan. Het geheel is een overtuigende aaneenschakeling van melodieuze momenten, pakkende zanglijnen en vooral van heerlijk virtuoze uitspattingen. Niet zelden moet ik daarbij aan een band als IQ denken maar nog meer aan Kayak .Die laatste vergelijking heeft Bittertown hoofdzakelijk te danken aan de drie sterke zangstemmen die op dit album de ronde doen. De wat theatrale gloed die de zang over de muziek heen heeft gelegd past mooi bij het 72 minuten durende concept van het album. Jawel je leest het goed,”Scenes From The Box” vertelt een verhaal. Eric van Oijen bezingt de beslommeringen van de hoofdpersoon, een burgerman die zich na het openen van een geheimzinnige doos geconfronteerd ziet met zijn angsten welke daarna werkelijkheid blijken te worden. De man verlaat zijn vrouw, komt onder een brug te slapen maar komt uiteindelijk weer tot inkeer. De stem van van Oijen is geknipt voor dit werk. Hij heeft een vrij gewone klank maar dat gekwelde randje maakt het boeiend om naar hem te luisteren. Ook erg attractief zijn de vocale verrichtingen van Elles Janssen en Floor Kraaijvanger die in de huid zijn gekropen van respectievelijk ’s mans echtgenote en zijn beschermengel. Beide dames hebben een uitstekende rockstem waarbij met name het rauwe geluid van Janssen zeer positief uitpakt. Luister wat dat betreft maar naar de met bezieling gezongen ballade Miss You, een nummer waar de zang zo goed kan zijn omdat de compositie ervan zo deugt.
Het sterke Miss You is beslist geen toevalstreffer.”Scenes from the box” bevat veertien nummers die ontsproten zijn aan het creatieve brein van de maker. Janssen brengt een gevarieerd scala aan ideeën dat door de combinatie van originaliteit en enigszins platgetreden paden een zeer geslaagde samenhang vertoont. Tijdens het emotioneel geladen concept passeren neo-prognummers als The Box en The Train To Nowhere de revue. Dit naast ondermeer een magnifieke ballade als The Shadow Of The Wind, een vlammend instrumentaaltje als The Chase, het donkere Under The Bridge, Near The River, het toegankelijke You’re Not Alone en de jazzrock van The Sound Of August. Het is knap dat Janssen keer op keer de aandacht weet vast te houden. Dat de boog tot aan het eind gespannen blijft komt volgens mij ook door de levendigheid van een echte drummer, Vincent Bodt. Het is ook een slimme zet geweest om, voornamelijk in de laatste paar nummers gebruik te maken van Ewoud Dercksen, een sierlijk saxofonist. Net als je dreigt weg te zakken komt de frivole sax uit de boxen.
Wat deze cd echt bijzonder maakt is het ongekend hoge niveau van bassen. Zowel de gewone basgitaar als de fretloze en de stickbas staan goed hard in de mix zodat je volop kunt genieten van het spel van de aan het conservatorium afgestudeerde Janssen. Wat is het gaaf om te worden meegesleept in zijn draaikolken of om weerstand te moeten bieden tegen zijn tonale bokspartijen. Het is opmerkelijk dat Tom Janssen heel veel meer virtuoos klinkt dan dat gebruikelijk is bij bands à la Bittertown.
Het is een goede zaak dat een gerenommeerd kwaliteitslabel als ”˜Festival Records’ uit het Verenigd Koninkrijk het talent van Janssen ondersteunen wil. Dat is een ware erkenning van zijn kunnen en hij verdient het. Dat we het nog maar vaak over hem mogen hebben.
Dick van der Heijde
Review site DPRP:
Tracklist: The Box (5:36), The Shadow Of The Wind (3:32), The Train To Nowhere (8:02), The Story Begins (4:53), Project Mayhem (4:34), The Chase (4:29), The Keeper (1:42), Miss You (2:52), Under The Bridge, Near The River (7:17), You're Not Alone (8:18), The Box (Reprise) (2:45), Kick The Habit (4:22), The Sound Of August (7:13), The Better Year (7:03)
Despite being promoted as a band effort this ‘debut’ album from Bittertown is essentially the work of Dutch songwriter and musician Tom Janssen and very good it is too. By all accounts he only really got into prog in 2000 when he heard a friend’s Spock’s Beard CD, before releasing his first solo album The Element Of Surprise in 2004, which received a very positive review from our own Bob Mulvey. Scenes From The Box follows in the same vein being a collection of intelligent and tuneful rock songs with proggy overtones. Handling production, programming, backing vocals, bass, guitar, and keyboard duties himself he is supported by Vincent Bodt (drums) and Ewout Dercksen (saxophone). One of the albums strengths lies in the vocal department boasting no less than three very capable singers, Floor Kraaijvanger, Elles Jansen and Erik van Oijen. They each play a different protagonist within the albums concept, namely the ‘Guardian Angel’, the ‘Woman’ and the ‘Man’ respectively.
The concept is a simple one based on the consequences of opening a box that contains ones worst fears and nightmares. The aptly titled opener The Box eases the listener gently into the story with a reflective vocal, guitar and piano prologue. Introductions over, it develops into a breezy mid-tempo song with a stately guitar melody and some colourful keys work. The female vocals (Floor Kraaijvanger I think) are deep and resonant, and on the evidence of this song, with shades of Tina Turner. Later on in The Keeper the female vocal is reminiscent of Boy George. Van Oijen’s voice is effective if unremarkable giving a relaxed performance with just the occasional hint of a rasp in his delivery. Opening appropriately with the sound of a steam engine pulling out of a station, The Train To Nowhere is another catchy affair with a pumping bass line and atmospheric guitar and synth soloing. A jaunty piano section brings Randy Newman to mind and Bodt justifies his position on the drum stool with some explosive playing. Like several of the albums songs it ends with a mellow, acoustic variation of the main theme and a soulful female vocal.
The album includes three instrumentals, the best of which is The Story Begins featuring an impressive fretless bass intro. In an album chock full a superb, upfront bass work (Janssen’s first instrument) the warm and mellow fretless sound makes its mark on several tracks. The sampled rhythm sound’s a tad dated but it fails to distract from the soaring guitar and symphonic keys playing which will conjure up memories of Steve Hackett’s Twice Around The Sun for those familiar with his Darktown album. Fuzz guitar and organ exchanges standout in the next instrumental The Chase whilst Kick The Habit is a rather rambling affair with Larry Fast flavoured synth dynamics and distinctly Middle Eastern sounding sax. Likewise the second half of the penultimate song The Sound Of August is dominated by a jazzy sax solo but it’s a compelling Gilmour-esque guitar break (probably the albums best) that really hits the spot for me.
The most memorable songs generally appear in the latter half of the album including the romantic Miss You and the evocative ballad The Better Year, bringing Styx and Reo Speedwagon respectively to mind. The Better Year in particular makes a fine closer with a gloriously sunny, full bodied guitar sound and an engaging vocal duet. The albums highpoint however is the infectious You're Not Alone featuring a powerful ringing guitar and bass intro. If you log onto the band’s website you’ll be greeted by the same instrumental fanfare and I guarantee you’ll be hooked. When it segues into the song proper it reveals itself to be the album’s catchiest offering in a Fleetwood Mac and Jefferson Starship mould capped by some flamboyant and proggy synth embellishments.
With Scenes From The Box Janssen has produced a worthy successor to 2004’s The Element Of Surprise. If I had to add a minor note of criticism than it would be with 14 songs spread over 73 minutes the standard does dip in places making it feel a tad overlong. There’s no denying however that for the most part he combines a flair for writing quality songs with excellent musicianship, mostly from his own fingers. His bass playing in particular remains inventive throughout and his expressive guitar style ranges from melodic to harder edge without falling into the trap of mimicking the likes of Hackett or Fripp. Add solid drum work, rich keyboard and sax textures and the combined vocal talents of the three leads and you have a winning formula resulting in a very listenable album indeed.
Conclusion: 8+ out of 10